وبلاگ

خطوط لوله انتقال گاز عموما، دارای طول زیادی هستند. و افت فشار و به حداقل رساندن آن یكی مسائل مهم در طراحی خطوط انتقال گاز می باشند. عموما خطوط گاز در ابتدای خط لوله دارای درجه حرارت یكسانی با محیط نمی باشند، به خصوص در ایستگاه های تقویت فشار گاز كه در كمپرسور دمای گاز بالا می رود، لكن با انتقال گاز، دمای گاز به دمای محیط نزدیك می شود.بنابراین انتقال حرارت وجود خواهد داشت و باید اثر آن بر افت فشار جریان گاز مشخص شود.
افت فشار در خطوط انتقال یك عامل ناخواسته می باشد وباعث پائین آمدن بازدهی كلی انتقال گاز می شود. یكی از روشهای موجود جهت به حداقل رساندن افت فشار استفاده از خنك كننده جهت رساندن دمای گاز به دمای محیط در ایستگاه های تقویت فشار گاز می باشد.
در امكان سنجی اولیه احداث خطوط لوله گاز باید با در نظر گرفتن اختلاف حرارت دمای محیط با جریان گاز و انتقال حرارت ناشی از آن این عامل در طراحی به گونه ای در نظر گرفته شود كه در كاهش افت فشار نقش داشته باشد.

فصل اول: جریان گاز در خطوط لوله با گرمایش یا سرمایش
1-1) ملاحظات مقدماتی
جریان تراكم پذیر به جریانی اطلاق می گردد كه درآن تغییرات جرم حجمی در جریان بوقوع می پیوندد. این تغییرات در بسیاری موارد ناشی از تغییر فشار در خط لوله می باشد. از آنجایی كه تغییر چگالی معمولا با تغییر دما و همچنین انتقال گرما همراه است به استفاده از ترمودینامیك، به خصوص قانون دوم ترمودینامیك نیازمند خواهیم بود.
جریان تراكم پذیر به شاخه های معمولی كه سیالات تراكم ناپذیر مورد استفاده قرار می گیرند تقسیم می شود كه عبارتند از:
– جریان یك بعدی، دو بعدی و سه بعدی
– جریان پایا و نا پایا
– جریانهای چرخشی و بی چرخشی
علاوه بر این شاخه های مفید آشنا برای جریان تراكم پذیر رده بنده هایی اضافی زیر نیز وجود دارد: جریان تراكم پذیر فروصوتی ،جریان ترا صوتی،جریان فرا صوتی و جریان فوق صوتی.
لكن در مورد سیالات تراكم پذیر كه در آن سرعت حركت سیال تا سه دهم سرعت صوت باشد جریان را تراكم ناپذیر در نظر می گیریم. لذا در خطوط انتقال گاز به علت عدد ماخ بسیار پایین آن می توان جریان گاز را تراكم ناپذیر در نظر گرفت.