‌بر اساس تحلیل صورت گرفته روی متغیر شایستگی کارکنان، تمام داده های این متغیر در عمل تبدیل در بازه اطمینان قرار گرفتند که متناسب با این عمل تبدیل، آزمون اندرسون-دارلینگ با علامت AD نیز توزیع نرمال در داده های این متغیر را تأیید می‌کند که سطح معنی داری بزرگتر از ۰۵/۰ در شکل (۴-۱۰) نشان از این موضوع دارد.

 

جدول ۴-۱۳: توزیع وضعیت متغیرهای تحقیق

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

متغیرهای اصلی تحقیق چولگی کشیدگی انحراف معیار میانگین ضریب تغییرات شایستگی اجتماعی غیرنرمال ۲۹۷/۰- ۳۵۶/۱ ۰۷۶/۰ ۰۲/۴ ۰۲/۰ نرمال ۱۰۷/۰- ۷۶۳/۰- ۵۶۷/۰ ۷۴/۳ ۱۵/۰ مدیریت ارتباط با مشتری ۲۷۰/۰- ۱۰۵/۰ ۶۱/۰ ۴۲/۳ ۱۸/۰ مزیت رقابتی ۱۹۹/۰ ۸۰۱/۰- ۶۰/۰ ۷۰/۳ ۱۶/۰

 

 

شکل ۴-۷: نمودار توزیع نرمال مدیریت ارتباط با مشتری

 

 

 

شکل ۴-۸: نمودار توزیع نرمال مزیت رقابتی

 

 

 

شکل ۴-۹: نمودار توزیع غیرنرمال شایستگی اجتماعی

 

 

 

شکل ۴-۱۰: نمودار توزیع نرمال شایستگی اجتماعی

 

فرض صفر و فرض مقابل در این مطالعه به صورت زیر نوشته شده است:

 

H₀: داده ها برای متغیر ها از توزیع نرمال پیروی نمی کند.

 

H₁: داده ها برای متغیر ها از توزیع نرمال پیروی می‌کند.

 

با توجه سطح معناداری به دست آمده درآزمون کولموگروف – اسمیرنوف و شاپیرو-ویلک تمامی متغیرهای اصلی تحقیق شامل مزیت رقابتی، شایستگی کارکنان و مدیریت ارتباط با مشتری ازسطح معناداری قابل قبول (۰۵/۰)بزرگترند(۰۵/۰ <P)، در نتیجه نمرات متغیرهای اندازه گیری شده در این بررسی ‌از توزیع نرمال پیروی می‌کنند (جدول ۲). ‌بنابرین‏ آزمون فرض نرمال بودن توزیع مشاهدات این مطالعه مورد تأیید قرار گرفته و زمینه برای انجام آزمون های آماری استنباطی و پارامتریک فراهم است.

 

جدول ۴-۱۴: توزیع نرمال متغیرهای تحقیق

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

متغیرهای تحقیق آزمون کولموگروف – اسمیرنوف آزمون شاپیرو-ویلک آماره درجه آزادی سطح معنی داری آماره درجه آزادی سطح معنی داری شایستگی اجتماعی ۰۷۱/۰ ۹۱ ۲/۰ ۹۸۱/۰ ۹۱ ۱۹۱/۰ مدیریت ارتباط با مشتری ۰۵۲/۰ ۹۱ ۲/۰ ۹۸۵/۰ ۹۱ ۳۶۴/۰ مزیت رقابتی ۰۸۲/۰ ۹۱ ۱۷۵/۰ ۹۷۶/۰ ۹۱ ۰۹۲/۰

 

۴-۲-۲- نتایج استنباطی دو متغیره تحقیق

 

۴-۲-۲-۱- آزمون فرضیات اصلی تحقیق

 

۴-۲-۲-۱-۱ فرضیه اصلی: شایستگی اجتماعی بر رابطه بین مدیریت ارتباط با مشتری و مزیت رقابتی نقش واسطه ای دارد.

 

روش آماری مورد استفاده برای آزمون فرضیه مطروحه با استناد به حضور واسطه ای متغیر شایستگی اجتماعی در روابط بین مدیریت ارتباط با مشتری و مزیت رقابتی، آزمون همبستگی تفکیکی^[۶۱] می‌باشد که طبق این آزمون نقش کنترلی شایستگی اجتماعی در روابط بین متغیرها خنثی می شود تا حضور و عدم حضور آن و تاثیرات آن مورد تفکیک قرار داده شود که، نتیجه به دست آمده سطح معناداری به دست آمده(۰۰۰/۰Sig =) کمتر از آلفای تحقیق ( ) برآورد شده است ‌به این مفهوم که، در پژوهش حاضر رابطه بین مدیریت ارتباط با مشتری و مزیت رقابتی بدون اثرات شایستگی اجتماعی مورد قبول واقع شده، لذا مدارک کافی برای تأیید فرضیه اصلی در این تحقیق وجود دارد. مطابق با نتایج به دست آمده می‌توان چنین عنوان کرد که به هر میزانی که سطح مدیریت ارتباط با مشتری در سطح بالایی ظاهر شود به همان اندازه، سطح مزیت رقابتی نیز تقویت خواهد شد و بالعکس. نوع همبستگی در بین دو متغیر مذکور، از نوع همبستگی مستقیم (مثبت) بوده و شدت رابطه این همبستگی در سطح متوسطی (۴۷/۰) ظاهر شده‌است.

 

جدول ۴-۱۵ : آزمون همبستگی تفکیکی روابط بین مدیریت ارتباط با مشتری و مزیت رقابتی با کنترل نقش شایستگی اجتماعی

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

مدیریت ارتباط با مشتری متغیر مستقل

 

متغیر وابسته

۴۷/۰** شدت مزیت رقابتی ۰۰۰/۰ معنی ‌داری ۹۱ تعداد مشاهدات

 

 

1. 1. .Baran et al ↑

 

1. 1. . Johnson ↑

 

1. 1. . Delmar ↑

 

1. 1. . Martin & Hass ↑

 

1. 1. . Richard & Jones ↑

 

1. 1. . Ozgener & Iraz ↑

 

1. 1. . Minter ↑

 

1. 1. . Swift ↑

 

1. 1. . Filoup et al ↑

 

1. 1. . Diobops ↑

 

1. 1. . Spencer & Spenser ↑

 

1. 1. . Boyatzis ↑

 

1. 1. . Thomas &Hornby ↑

 

1. 1. . Rabin & Rose- Krasnor ↑

 

1. 1. . Sheridan & Walker ↑

 

1. 1. . Golman ↑

 

1. 1. . Tompson ↑

 

1. 1. . Burnett ↑

 

1. 1. . Hippner & Wild ↑

 

1. 1. . Hampe & Swatman ↑

 

1. 1. . Feinberg & Romano ↑

 

1. 1. . Kincaid ↑

 

1. 1. . Gray & Byun ↑

 

1. 1. . Burnet ↑

 

1. 1. . Newell ↑

 

1. 1. . Galbreath & Rogress ↑

 

1. 1. . Kalakota & Robinson ↑

 

1. 1. .Abbasi and Torkamani ↑

 

1. 1. . Adebanjo & Kehoe ↑

 

1. 1. . Bhavadwaj ↑

 

1. 1. . Barney ↑

 

1. 1. . Burgaise ↑

 

1. 1. . Porter ↑

 

1. 1. . Jeyavelue ↑

 

1. 1. . Dobnietal ↑

 

1. 1. . Kay ↑

 

1. 1. . May ↑

 

1. 1. . Calcango ↑

 

1. 1. . Chabert ↑

 

1. 1. . Soch & sandhu ↑

 

1. 1. . Yu et al ↑

 

1. 1. . Roh et al ↑

 

1. 1. . Yanggui et al ↑

 

1. 1. . Reinartz et al ↑

 

1. 1. . Zablah et al ↑

 

1. 1. . Jain et al ↑

 

1. 1. . Gordon ↑

 

1. 1. . Brewton & Schiewmann ↑

 

1. 1. . Kelen ↑

 

1. 1. . Kraeuter & Moedritscher ↑

 

1. 1. . Wong & Richardkim ↑